Öldürecekti beni namert...

Yağmurun çok yoğun yağdığı bir akşam Toprakla annemlerden çıkıp eve gidecektik. Elimde çok eşya var. Yağmur inanılmaz yağıyor ve ara sokak sanki E5 olmuşcasına yoğun bir araç trafiği. Bende toprağı kucağıma alamadığımdan birlikte arabaya kadar yürüyoruz. Arabanın önüne geldik ancak arabalar geçtiğinden kapıyı bir türlü açamıyorum. Oğlumla birlikte arabaya yapıştık bekliyoruz. Arabalar biterse kapıyı açıp girecez. Sakinlik olur olmaz kapıyı açtım içeri eşyaları attım derken dibimizden bir araç hızla ve inanılmaz bir sesle geçti. Resmen ödümüz koptu. Toprağı içeri oturturken ben söyleniyordum bu nasıl araba kullanış vs....
 Toprak ise; bir yandan telaşlı telaşlı yerleşirken koltuğa bir yandan da Öldürecekti beni namert.. diye söyleniyordu.

Bu tabiki Keleoğlandan öğrendiği bir cümle. Ancak yerli yerinde kullanması beni baya bi güldürdü.